23 yanvar 2019-cu ildə Utah Jazz o vaxt konfransın ən yaxşı komandalarından biri olan Denver Nuggets-i qəbul etdi. Qarşılaşma basketbolsevərlərin diqqətini çəkdi, çünki hər iki komanda Qərb Konfransının turnir cədvəlindəki mövqelərini möhkəmləndirməyə çalışırdı. Ulduz mərkəz Nikolay Jokiçin rəhbərlik etdiyi Denver Nuggets bu mövsüm möhtəşəm komanda kimyası və yüksək xallar nümayiş etdirərək təsirli oldu. Don Mitçelin rəhbərlik etdiyi Utah Jazz da yaxşı formada idi və doğma izdihamın dəstəyinə ümid edirdi. Matçın ilk dəqiqələri gərgin keçdi. Hər iki komanda aktiv şəkildə üç xallıq zərbələr mübadiləsi aparırdı və müdafiə sxemləri rəqiblərə asanlıqla açıq mövqelər tapmağa imkan vermirdi. Mitçel və Cokiç həmişə olduğu kimi diqqət mərkəzində idilər. Mitçel vurduğu zərbələri vurğulayaraq izdihamı havaya uçurmağa çalışırdı, Cokiç isə ötürmə və layupları birləşdirərək özünəməxsus bacarıqlarını nümayiş etdirdi.
Matçın ilk hissəsində rəqiblər bir-birini çox da uzağa buraxmadı. Utah Jazz, Naggets-in ulduz oyunçuları üçün məkanı məhdudlaşdırmaq məqsədi ilə aktiv müdafiədən istifadə etdi. Oyunun hər anı gərginliklə keçib, tamaşaçılar alqışlardan da yan keçməyiblər. Fasiləyə qədər hesab bərabərləşdi ki, bu da matçın davamına əlavə intriqa əlavə etdi. Üçüncü rübdə oyun daha da dinamikləşdi. Nuggets, təşəbbüsü öz əllərinə almağa imkan verən rebound üstünlüklərini göstərməyə başladılar. Bununla belə, Yuta təslim olmaq fikrində deyildi.
Onlar hər top üçün mübarizəyə davam etdilər və nəticədə onları oyuna qaytaran bir neçə sürətli hücumlar etməyi bacardılar. Hər iki komandanın məşqçiləri oyunçulara dincəlmək və taktikaları müzakirə etmək şansı vermək üçün fasilələrdən geniş istifadə etdilər. Son rüb hər iki komanda üçün əsl sınaq oldu. Nuggets sürəti davam etdirməyə çalışdı, lakin Caz rəqiblərini inadla təqib etməyə davam etdi. Liderlik keyfiyyətlərini bir daha göstərən Miçel komandanı ruhlandıran bir neçə əsas zərbə vurdu. Zal dəstək nidaları ilə doldu və hər bir uğurlu atış azarkeşlər arasında əsl emosiyalar fırtınasına səbəb oldu.
Matçın son dəqiqələrində gərginlik həddinə çatıb. Hər bir səhv həlledici ola bilər. Nuggets liderliyini qorumağa çalışdı, lakin Yuta hesabı bərabərləşdirmək üçün bir neçə parlaq hücum etdi. Oyunun kulminasiya nöqtəsində, cəmi bir neçə saniyə qalmış bütün gözlər Miçeldə idi. O, son atışın məsuliyyətini öz üzərinə götürdü. Otaq nəfəsini tutdu və o atışı edəndə zaman bir anlıq dayandı. Qarşılaşma gərgin mübarizə şəraitində başa çatıb və nəticə çoxları üçün sürpriz olub. Bu qarşılaşma komandaların səviyyəsini təsdiqləməklə yanaşı, basketbolda komanda işinin və döyüş ruhunun nə qədər vacib olduğunu nümayiş etdirdi. Oyun sevimlilərini dəstəkləməyə gələn bütün azarkeşlər üçün əsl bayrama çevrildi.
Don Mitçelin bu matçdakı statistikası təsirli idi və onun komanda üçün əhəmiyyətini vurğuladı. O, ən kritik məqamlarda matçların taleyini həll etmək bacarığını nümayiş etdirərək 35 xalla matçın ən yaxşı bombardiri olub. Meydandan 25-dən 12-si və 3-lük məsafədən 4-dən 8-i vurması onun təkcə penetrasiya zərbələrində deyil, həm də Nuggets müdafiəsini ayaq barmaqlarında saxlayan uzaq məsafədən cəhdlərində effektiv olduğunu göstərdi. Bundan əlavə, onun sərbəst atış xəttindən 7-dən 9-a vurması göstərdi ki, o, kobud fürsətlərdən istifadə etməkdə və üstünlüyü genişləndirmək üçün fürsətlərdən istifadə etməkdə mahirdir. Bu, hər bir səhvin həlledici ola biləcəyi əsas məqamlarda xüsusilə vacib idi. Mitçel meydançada 36 dəqiqə keçirdi ki, bu da məşqçinin etibarından və fiziki hazırlığından xəbər verir.
Bununla belə, onun töhfəsi xallarla məhdudlaşmırdı. Onun altı məhsuldar ötürməsi təkcə qol vurmaq deyil, həm də komanda yoldaşları üçün şans yaratmaq bacarığını əks etdirirdi. O, digər oyunçularla ünsiyyətdə çox fəal idi, onları zərbələr üçün açır və oyunun tempini yüksək tutmağa kömək edirdi. Onun məhkəmə baxışı və açıq komanda yoldaşları tapmaq bacarığı Yutanın hücum performansının açarı idi. Üç ribaund onun vurduğu qolla müqayisədə əhəmiyyətli olmasa da, müdafiədə də mühüm rol oynadı. Mitçel tez-tez lazımi anda lazımi yerdə olurdu, komandasına topa nəzarət etməkdə və rəqiblərin sürətli hücumlar etməsinə mane olurdu. Onun +12 effektivlik reytinqi onun oyuna təsirini vurğulayır, çünki etdiyi hər bir fəaliyyət, istər qol vurma, istər assist, istərsə də ribaund, komandanın ümumi uğuruna töhfə verdi.
Qeyd etmək lazımdır ki, Mitçelin çıxışı təkcə şəxsi uğur deyil, həm də bütün komanda üçün mühüm addım idi. O, çətin anlarda onların əhval-ruhiyyəsini qaldıraraq, öz nümunəsi ilə tərəfdaşlarını ruhlandırırdı. Matçdan sonra bir çox analitiklər qeyd etdilər ki, məhz onun rəhbərliyi sayəsində Yuta təzyiqin öhdəsindən gələ bilib və ən yaxşı rəqiblərdən birinə qarşı gücünü nümayiş etdirə bilib.
Bütövlükdə, bu qarşılaşma Don Mitçelin təkcə istedadlı oyunçu deyil, həm də komandanı qələbəyə aparmağa qadir olan əsl lider olduğuna bir daha sübut oldu. Onun statistikası onun oyuna verdiyi töhfəni açıq şəkildə göstərir və azarkeşlər onun üstün qabiliyyətlərini nümayiş etdirməyə davam edə biləcəyi növbəti matçları səbirsizliklə gözləyirdilər. Vacib olan təkcə onun fərdi çıxışı deyildi, həm də komandanın oyununa necə təsir etməsi, Utah Jazz-da özünə inam atmosferi və döyüş ruhu yaratması idi. Qarşılaşmadan sonra Mitçel əsas qəhrəmanlardan birinə çevrildi və onun adı idman xəbərlərində tez-tez hallandı. Məşqçilər korpusu və ekspertlər tərəfindən çoxlu təriflər aldı, onlar onun təzyiqə tab gətirmək və həlledici anlarda yaxşı çıxış etmək bacarığını qeyd etdilər. Onun oyununu izləyən azarkeşlər komandalarında belə bir futbolçunun olması ilə fəxr edə bilərdilər. Mitchell sübut etməyə davam etdi ki, o, Utah Jazz-ın gələcəyidir və onun potensialı yenicə açılmağa başlayır.
Bu qarşılaşma hər iki komanda üçün əlamətdar hadisə olmaqla yanaşı, azarkeşlər üçün də əsl bayrama çevrildi. Oyunun əvvəlindən zalda gərgin və intizarla dolu ab-hava hökm sürürdü. Utah Jazz azarkeşləri möhtəşəm şou gözləyərək və komandalarının qalib gələcəyinə ümid edərək tribunaları doldurdular. Denver Nuggets-in də öz növbəsində öz sadiq izləyiciləri var idi və meydanda rəqabət bütün oyun boyu hiss olunurdu. Utah Jazz oyuna aktiv müdafiə ilə başlayıb, Nuggets-in hücum sahəsini mümkün qədər məhdudlaşdırmağa çalışıb. Onların oyunçuları o vaxtlar liqanın ən təhlükəli mərkəzlərindən biri olan Jokiçi saxlamaq lazım olduğunu yaxşı bilirdilər. Caz müdafiəçiləri onun topu yaxşı mövqelərdə tutmasına mane olmağa çalışdılar və Jokiç hələ də bunu göstərməli olsa da, Yutanın planı birinci hissənin çox hissəsində işlədi. Birinci rübdə hər iki komanda xal mübadiləsi apardı və heç biri aşkar üstünlük təşkil edə bilmədi. Mitchell hücumda adi aqressiv xarakteri idi, qövsün arxasından qol vurmağa və səbətin altına girməyə çalışırdı. Onun inamı və enerjisi yoluxucu idi – komanda onun dəstəyini hiss etdi və onun ritminə uyğunlaşmağa çalışdı. Onun hər bir uğurlu hərəkəti tamaşaçılar arasında emosiyalar fırtınasına səbəb olub.
İkinci rübdə Nuggets güclü tərəflərindən, o cümlədən ribaund və sürətli fasilələrdən istifadə etməyə başladı. Onlar təşəbbüsü öz əllərinə ala bildilər, lakin Caz təslim olmaq fikrində deyildi. Onlar öz strategiyalarını tənzimləmək və oyuna nəzarəti bərpa etmək üçün fasilələrdən istifadə etdilər. Hər an gərginliklə dolu idi və tamaşaçılar meydançada baş verənlərdən özünü qopara bilmirdi. Üçüncü rübdə də oyun eyni ruhda inkişaf etməyə davam etdi. Nuggets liderlik yaratmağa çalışdı, lakin Caz yenidən möhkəmliyini göstərdi. Mitchell və onun komanda yoldaşları müdafiəyə və top oğurluğuna diqqət yetirdilər ki, bu da onlara fərqi bağlamağa imkan verdi. Nuggets hər dəfə qaçmağa çalışanda Caz cavab vermək üçün bir yol tapdı. Bu, hər komandanın hər xal üçün mübarizə apardığı maraqlı atmosfer yaratdı. Son rüb əsl döyüşə çevrildi. Bir az üstünlüyə malik olan “Naqgets” liderliyini qorumağa çalışıb. Bununla belə, Mitçel əsl lider kimi məsuliyyəti öz üzərinə götürdü və komandasını ayağa qaldıraraq əsas zərbələr etməyə başladı. Onun hər bir hərəkəti tamaşaçıları sevindirdi və bütün komandanın əhval-ruhiyyəsini yüksəltdi.
